woensdag 3 augustus 2011

De terugkeer van Dallas en ander slecht zomernieuws

Slecht nieuws breng je bij voorkeur als niemand geïnteresseerd is in het onderwerp. Naarmate de zomervakantie vordert, nemen de slecht nieuwsberichten in rap tempo toe. Uit de kranten van deze week: jeugdwerkloosheid is laag maar het aantal onvervulbare vacatures stijgt ook. Moet kunnen zo’n bericht in juli. Dat er eigenlijk staat: het bedrijfsleven klaag steen en been over kwaliteit van MBO –ers en HBO-ers is niet zo nieuwswaardig. Dat onze economische groei daardoor minder hoog zal zijn, is ook een bekend verhaal dat een keer per jaar wel ergens terugkeert in de kranten.  Dat de Raad van State  vindt dat een Tilburgse priester terecht is veroordeeld wegens het te hard en te lang luiden voor de vroege ochtendmis doet ons hooguit glimlachen. Ik had de kranten wel eens willen zien als het hier om de plaatselijke moskee was gegaan. Geloof me: het kabinet was teruggekomen van zomerreces. Maar het “leukste”slechte  nieuws deze week was toch wel de betaling die het voormalig ministerie van VROM heeft gedaan aan een groep oplichters die een valse factuur indienden op nagemaakt briefpapier van de provincie Zuid-Holland. Daar waar het bedrijfsleven steen en been klaagt over het betaalgedrag van de overheid, wordt nu  binnen 10 dagen 4,1 miljoen euro overgemaakt aan een onjuist bankrekeningnummer. Met dank aan de ING is er nu wel wat teruggehaald, maar natuurlijk niet alles. Dat zou toch tenminste moeten leiden tot een vilein kamervraagje van  Alexander P. Maar de zomer verbroedert en niemand let meer op. Voor de thuisblijvers was er deze week trouwens pas echt slecht nieuws: Dallas keert terug op TV. Gelukkig weet niemand dat nog.

Het algemeen belang van jezelf

Vandaag weer terug naar het normale werk. Eerst de ALV van vorige week donderdag die veel tijd en voorbereiding kostte en daarna gistermiddag hoofdbestuursvergadering  die onverwacht lang doorliep en na de rondvraag eindigde met een ongewoon gezellige en constructieve borrel. Ik zit bij elkaar opgeteld een jaar of zestien in “ondernemerswereld”, zonder zelf er een te zijn overigens. Het aardige van De Maatschappij is dat je niet gebonden bent aan een belang. In mijn VNO-NCW-tijd was dat anders: dan wist je bij voorbaat welke standpunten en posities zouden worden ingenomen: ook leuk, maar voorspelbaar. Binnen de Maatschappij is aan de andere kant een worsteling op vraagstukken als identiteit en maatschappelijke relevantie veel vaker terugkerend op de agenda. Want waarom zijn we er ook al weer? En bestaat er wel zoiets als een algemeen belang.  In het traject daarna komt de creativiteit boven en volgen goede en minder goede plannen elkaar op. Vlak voor de finish besluiten we tegen elkaar te zeggen dat we toch vooral een netwerk zijn dat probeert verbindingen te leggen tussen de drie lidcategorieën: bedrijfsleven, openbaar bestuur en kennisinstellingen. En dat is maar goed ook, want dat zijn we nou eenmaal: een verband van  mensen die niet willen polderen, maar samen willen optrekken en wat van hun eigen leven en hun omgeving willen maken. Nu ik dit zo opschrijf lijkt het wel een beetje soft, maar in de context van de vereniging en haar doestellingen is daar eigenlijks niets mis mee, vind ik. Daar hoort dan bij dat regio’s en departementen primair zaken willen regelen op hun eigen wijze, want het algemeen belang laat zich niet vangen in een centraal thema of project. Dat zit in je zelf.

test

even kijken hoe en of dit werkt