dinsdag 25 oktober 2011

Jan Mengelers, hoofdbestuur De Maatschappij en voorzitter Raad van Bestuur TNO

De situatie waarin Nederland zich nu bevindt is angstaanjagend vergelijkbaar met die van eind 18e eeuw. Zo werd in 1777 de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel opgericht met als voornaamste doel het stimuleren van de wisselwerking tussen algemeen bestuur, wetenschap en  bedrijfsleven. De problemen destijds waren: 
1. Langdurige economische stagnatie 
2. Gewijzigde concurrentieverhoudingen: Engeland (nu China) 
3. Gevaren van internationalisatie: buitenlands fabricaat 
4. Angst voor lenen aan het buitenland (!) 
5. Zucht tot weelde en gemakzucht 
6. Achterblijvend kennisniveau: m.n. industrialisatie (nu innovatie) 
7. Deplorabele toestand van het onderwijs (!). 

In de huidige aanpak van het kabinet rondom de topsectoren schuilen twee gevaren: het eenzijdige accent op alleen maar industriële innovatie en het uitblijven van werkelijk commitment van de bedrijven. Eind van het jaar moeten er harde innovatiecontracten liggen met commitment van de industrie. In welke mate de bedrijven deelnemen, moet nog blijken. Zullen de multinationals alleen researchuren van hun eigen medewerkers inbrengen in plaats van harde euro’s? Dan is deze vernieuwingsimpuls slechts een dekmantel voor hun vaste R&D uitgaven. Als de fiscale voordelen alleen in de zak van de financieel directeur verdwijnen is dit ook geen innovatiestimulans. Als met namen het kleinbedrijf geen voordeel heeft van de nieuwe stimuleringsmaatregelen (geen winst/ geen aftrek, geen grote uitgaven kunnen permitteren) zal het zich zeker niet committeren aan meerjarige innovatiecontracten. Bovendien zijn de negen topsectoren niet allemaal even ver. Sommigen zijn zeer goed georganiseerd (chemie, High Tech, Energie) met een krachtig gemeenschappelijk langetermijnbeleid en anderen (Creatieve industrie, Lifesciences, Water) zijn nog zeer ongeorganiseerd en versnipperd, zonder gemeenschappelijke noemer in lange termijn onderzoek. Er zal dus begin volgend jaar een grote ongelijkheid bestaan tussen de negen sectoren in de verdeling van de overheidsgelden. Kortom genoeg werk aan de winkel voor minister Verhagen. Zijn initiatief tot aanjagen van de innovatie in Nederland heeft veel dynamiek losgemaakt in de gouden driehoek. Met veel energie wordt er aan nieuwe langetermijnplannen gewerkt. Als nu het daadwerkelijke commitment van overheid, bedrijfsleven en wetenschap uitblijft, is het toch weer oude wijn in nieuwe zakken.

dinsdag 18 oktober 2011

door Cedric Muchall, lid Hoofdbestuur De Maatschappij

Er gebeurt veel in de Maatschappij. Vanuit het landelijk bureau worden de leden en de departementsbesturen zoveel mogelijk geïnformeerd over de ontwikkelingen binnen de Maatschappij. Communiceren kun je niet genoeg, maar helaas is er niet altijd de mankracht voor een optimale communicatie. Als betrokken hoofdbestuurslid zie ik hoe hard er op het landelijk bureau wordt gewerkt om de communicatie zo goed mogelijk te voeren. Ik ben trots op de stappen die zijn gezet in het afgelopen jaar, maar we zijn er nog niet.

We willen verder met de Maatschappij. Het ledenaantal moet omhoog, net als de landelijke relevantie. De discussie of het een of het ander eerder moet gebeuren is niet relevant. De twee versterken elkaar, dus ik zeg: inzetten op beide trajecten. In beide processen is communicatie een toverwoord. Tenslotte: als er niet over de Maatschappij gepraat wordt, hoe komt iemand dan in aanraking met de voordelen die de Maatschappij biedt? En als de Maatschappij zich niet meer profileert, hoe wordt het dan relevant?

Met de inzet van de medewerkers op het landelijk bureau kom je een eind op weg. Zij leggen een basis van interessante nieuwsfeiten. De lancering van de website onlangs mag op dat vlak als een pronkstuk worden gezien. Het bereik van de medewerkers op het landelijk bureau is echter beperkt. Berichten worden pas breed gelezen, als ze breed uitgedragen worden. En daar spelen alle departementsbesturen een grote rol in. Met een goede wil van departementsbesturen en een flink portie daadkracht komt de berichtgeving van de Maatschappij onder de leden. En zodra het onder alle leden komt zijn er ineens 4.500 ambassadeurs.

Waarom is Twitter een geweldige kans voor ondernemers? Omdat je met een paar goede ambassadeurs het bereik van uw communicatie progressief kan laten groeien. Ik spoor alle departementsbesturen aan om zoveel en zo vaak mogelijk nieuwsfeiten vanuit het landelijke bureau uit te dragen naar alle leden. Dit is de makkelijkst in te koppen mogelijkheid tot het creëren van maatschappelijke relevantie. Aan de inhoud blijven wij werken. En ook daarin spelen de departementsbesturen een rol. Laten we elkaar blijven inspireren. Daar zijn we een vereniging voor.
 

maandag 10 oktober 2011

Blog van Paul van Hooft, voorzitter van departement Utrecht


Een blog van de voorzitter van de voorbereidingscommissie van het landelijk Congres: De Maatschappij Connected ?! Zin en onzin van Social media! Geen idee of hier mensen op zitten te wachten, eerlijk gezegd. Toch wel boeiend te vernemen dat zich al 75 lezers hebben aangemeld: ik ga jullie niet teleurstellen! Mijn kinderen trouwens ook niet: plagen me al jaren om mijn 8 jaar oude Nokia telefoon en nu sprint ik ze allemaal voorbij met een blog: a small step for mankind, a giant step for me!
Dat congres gaat super worden. We hebben goede sprekers  kunnen contacteren: Ben Woldring: jonge vent (26) die op zijn dertiende jaar met ”bellen.com” begon en nu met 25 man personeel acht websites beheert en daar vermoedelijk een behoorlijke cent aan verdient. Hoe doet die man dat? Ook wel leuk: als je hem gaat benaderen om spreker te worden krijg je met zijn vader te maken, die een soort impresario is voor zijn zoon!
Dan Martijn Aslander: eigenlijk moeilijk te beschrijven. Ik zag hem eerder op een congres voor coaches waar hij de uitsmijter was, net als op ons jaarcongres overigens. Wat me van toen is bijgebleven is de geweldige kracht van het geven. Niet geven niet om er iets voor terug te krijgen: echt belangeloos geven. En kijk eens wat je daar allemaal voor terugkrijgt. Bijzonder is bij Martijn de wijze waarop hij zich laat betalen: de klant zelf bepaalt wat hij waard is geweest. Bij mijn  oude bedrijf PWC noemden we dat “value billing” en dat vonden we behoorlijk eng. Martijn heeft overigens wel een indicatie gegeven wat zo’n beetje de ondergrens is…..
Voor de geïnteresseerden is onze dagvoorzitter een goede bekende: Herbert Blankesteijn. Wekelijkse gast bij BNR waar hij de nieuwste ontwikkelingen uit de doeken doet. Hij gaat aan het begin van het congres de klokken even gelijk zetten: wat zijn Social Media eigenlijk? Wat doen we er allemaal al mee en wat zijn de ontwikkelingen? In onze voorgesprekken was het me snel duidelijk: een top-voorzitter. Deskundig, hele goede ideeën over hoe je een zaal moet betrekken en ook nog buitengewoon aardig. Hij houdt niet van sprekers die langer dan een kwartier achter elkaar aan het praten zijn….Ben benieuwd hoe hij dat op een nette manier gaat regelen.
Zo’n blog is best lekker te schrijven merk ik. Heb ik daar twee weken tegenaan gekeken. Volgende keer iets meer over de break out sessies en over onze geweldige gastheer en hoofdsponsor Rabobank Nederland.
Intussen: meld je aan en stimuleer je maten in de departementen dit ook te doen. Zelfs voor niet-leden van de Maatschappij hebben we 150 plaatsen. Kost eigenlijk niks: 50,- € en dan krijg je een heel bijzonder Jaarcongres, een broodje vooraf en een borrel met dikke happen na. Hoe is het mogelijk?
Via de uitnodiging die je zaterdag 1 oktober kreeg kun je je letterlijk met 1 druk op de knop inschrijven. Via de website van de Maatschappij over een paar dagen ook. Goed gedaan secretariaat!