donderdag 13 oktober 2016


Ik zal mezelf hieronder kort introduceren:
Ik ben Danielle Schokker en vanuit mijn bedrijf Danielle Inspireert wil ik mensen verbinden met elkaar. Niet te denken vanuit restricties maar te denken vanuit medemenselijkheid.
Juist culturen en andere inzichten gebruiken om elkaar te verrijken en te versterken. Dat doe ik o.a. door voordrachten te geven waarbij teksten worden omlijst door toegankelijke gedichten, gespreksleider te zijn, blogs, vlogs, workshops en advies op maat te geven. Voor meer informatie of om contact op te nemen kijk op www.danielleinspireert.nl
Vanaf december zal ik 1x per 2 maanden een blog schrijven voor: ‘De Maatschappij’. Dit onafhankelijke netwerk inspireert mij enorm want ik geloof erin dat samenwerking voor de mooiste resultaten kan zorgen. Ik hoop jullie allen te inspireren!
Hernieuwde focus
De decembermaand is voor velen een gezellige maand. Samen met de familie bij de verwarming of open haard warme chocolademelk drinken. Bordspelletjes spelen. Een moment om het jaar te overzien. Maar je kunt ook eenzaam zijn omdat juist rond de feestdagen dierbaren die er niet meer zijn, extra worden gemist. Een maand die gericht is op familie en samenzijn kan voor iemand die op zichzelf staat, extra confronterend en onprettig zijn. Je eenzaam doen voelen. Kortom een maand waarbij er op privégebied veel gebeurt. Zakelijk kan het een onhandige maand zijn omdat er veel vrije dagen over zijn die kunnen worden opgenomen. Het kan echter ook weer prettig zijn omdat je lekker veel tijd hebt om met je dierbaren door te brengen. Voor velen is december ook een uitwerkmaand van het afgelopen jaar. Het is een maand van de statistieken. Het is ook een maand van goede voornemens of juist niet. Dingen die je vorig jaar hebt bedacht om te gaan doen maar is dat allemaal gelukt? Kortom zijn je wensen ingewilligd? Leef jij je droom?
Als kind heb je vaak de grootste dromen. De mooiste ideeën over wat je later wilt worden. Bijvoorbeeld brandweerman of juffrouw. Als je ouder wordt kun je beseffen dat het gedroomde beroep toch wat minder leuk is dan verwacht en verander jij je perspectief. Na de middelbare school wordt er een studiekeuze gemaakt. Soms gebaseerd op hetgeen de hele familie al generaties lang doet of een zaak die je gaat overnemen. Geld kan een overweging zijn maar ook intrinsieke motivatie; iets doen vanuit je hart. Na de studie zijn er meestal wel wensen over het gedroomde beroep. Je toekomstverwachting. Waar jij over 5 of 10 jaar wilt zijn. Wat je wilt bereiken. Weet jij nog wat jouw wensen waren na de studie? Wat je belangrijk vond en waar je wilde uitkomen?
Als we nu de focus leggen op jouw werk: hoeveel van jouw dagindeling is bewust gekozen en hoe groot is het gedeelte waarin je wordt geleefd? Dat je in de overleefstand staat om alles in je drukke leven te kunnen bolwerken? Is jouw werk nog wel wat je leuk vindt om te doen of bevind jij je op een positie waar jij je eigenlijk helemaal niet thuis voelt? Veel vragen die behoorlijk van belang zijn en bepalen hoe gelukkig jij in het leven staat. Als je nu heel eerlijk bent; waar word je gelukkig van? Waardoor gaat jouw hart zingen? Ik hoop oprecht dat al jullie harten de hele dag zingen maar de praktijk wijst uit dat dit helaas niet voor iedereen geldt. Geld kan een belangrijke factor zijn voor de keuzes die je maakt want een andere focus betekent niet altijd hetzelfde inkomen. Hoe belangrijk is geld voor jou? Zijn je dromen het waard om minder te verdienen? Compenseert je hart volgen je verminderde inkomsten? Dan is er nog de onzekere factor. Een andere focus maakt ook dat de routine die jarenlang opgebouwd is verdwijnt. De stabiele factor valt weg. Durf jij in het diepe te springen of is vertrouwdheid essentieel voor jouw gemoedsrust? Kortom wat vind jij belangrijk in jouw werk dat je nu nog mist?
Uitstellen is vaak de dooddoener waardoor er niets in beweging komt. Dat doe ik volgend jaar wel of nog één jaar en dan… Dan wat? Ik heb helaas in mijn omgeving meegemaakt dat het dan soms echt te laat kan zijn. De dood komt wanneer het komt. Onverwachts. Jonge mensen die gezond leven en sporten en toch met een hartaanval het aardse bestaan verlaten. Wil je daarop wachten? Je hebt alléén nu. Het kan eng zijn, vreselijk eng om ‘out of your comfort zone’ te opereren. Het resultaat is dan wel dat jij jouw hart hebt durven volgen. Het zal dan misschien niet altijd perfect gaan; je kunt tegenslag krijgen. Maar waar een visie is kan die worden bijgesteld om zo uiteindelijk dichter bij je droom uit te komen. Je hart te volgen zodat je hart ook daadwerkelijk zingt en je volgend jaar in december denkt;  ja ik ben dichter bij mijn ideale baan.

 

“Blogger gezocht” las ik op de site van De Maatschappij….


Het ei was zo gelegd, want ik kom graag bij de lunchbijeenkomsten van De Maatschappij én zij zoeken in mij, Werner, een “jongere” netwerker bij deze zelfde bijeenkomsten.
Bijeenkomsten, laagdrempelig en zeer toegankelijk. Zo ervaar ik het wanneer ik de aanwezigen ontmoet.
Goede sprekers vind ik Dé kracht van De Maatschappij. 

Als ik lees in de blog van Pierre van Aalst, de vereniging manager, van 13 september jongstleden dat hij zich afvraagt wie de handschoen oppakt. Ik dus. 

Maar waar ga ik het dan over hebben, vraag ik. Wat willen jullie?
“Je bent ZZP’er. Schrijf daar dan over. Schrijf over jezelf. Wat maak je mee? Wat wil je meegeven?” 

Nou daar gaan we…

O nee, wacht. Eerst wil ik iedereen waarschuwen dat het wellicht lijkt dat ik een heleboel verschillende dingen doe. Maar wees gerust, na een paar blogs van mij wordt het verband tussen mijn verschillende werkzaamheden wel duidelijk.  

1 Januari 2009. Dat is de datum dat mijn bedrijf het levenslicht zag.
Mijn bedrijf: Kelder Advies en Bemiddeling, financieel advies- en bemiddelingskantoor in verzekeringen, hypotheken en belastingadvies.
Eerst alleen belastingaangiften en vanaf 1 september 2009, toen mijn AFM-vergunning binnen was, helemaal los met bovenstaande adviezen.
Leuk, spannend en met 25 klanten als start heel erg uitdagend. De hypotheekmarkt zou aantrekken in 2010, niet dus…. De financiële wereld heeft nu zijn klappen wel gehad, niet dus… 
 
Wat je ervan leert als starter met zo’n valse start is: Vechten. Vechten voor je bestaan!
Je bent ergens aan begonnen en dat wil je dan ook doorzetten.
Toen hoorde ik iets… aha, dat maakte me duidelijk dat er hoop is, dat er licht aan het eind van de tunnel is: McDonalds was ook in een slechte tijd begonnen én moet je nu zien. Een imperium van jewelste.
Ik dacht natuurlijk meteen. Nou wat zij kunnen, kan ik ook!
Lachen toch. Zo’n kleine eenmanszaak met een kantoor van 6m2 (zijn kleinste slaapkamer in huis) met grootse plannen. 

Inmiddels een paar jaar verstreken en 350 nieuwe klanten verder kreeg ik de kriebels in mijn lijf om een stap verder te gaan. Tenminste. Iets er naast, iets aanvullends.
En toen, toen kwam ik de eigenaar van een trainingsbureau tegen, Van der Weide & Partners. Ik sloot me bij hem aan en ging er ook bij trainen. Ik vond en vind het heerlijk om mijn kennis door te geven.
Nieuw, spannend, ook weer uitdagend. Leuk, zeer leuk, dat ook. Nut en Plezier, dat is ons motto bij de trainingen, bij onze opleidingen.  

Toen brak 2013 aan en zonder het te weten bij de champagne op 1 januari zou dit een jaar worden, waarbij er een hele andere energie aanwezig zal zijn. Ik werd CJBD’er van het jaar, oftewel, Ondernemer/Netwerker van het jaar bij Contact Jonge Bedrijven Drechtsteden, een netwerkvereniging met als startdatum 1991.
De leden en belangstellenden vonden blijkbaar dat ik veel voor de ondernemers deed. Volgens het juryrapport was ik actief, bereid om anderen te helpen met hun bedrijf én was ik dé ambassadeur van CJBD.
Ik schrok me rot dat ik in eerste instantie genomineerd was en vervolgens ook nog eens won.

Over netwerken gesproken. Rond de datum van de verkiezing zat ik bij Cinemato Media, inmiddels partner van CJBD, om over een bedrijfsfilm te praten en het was zo beklonken.
Die bedrijfsfilm zou er komen en de primeur zal op de verkiezingsavond in Hotel Bellevue zijn!
Hoe je dan als kleine zelfstandiger voor je gevoel heel groot kan zijnJ. 

2013 werd dus een start van het jaar waarbij ik écht dicht bij de ondernemer zal komen. Ik werd namelijk kort na de verkiezing bestuurslid Programma. Mijn taak is dan dat ik de netwerkavonden moet organiseren. Hartstikke leuk en goed voor mijn PR.
In de loop van dit jaar werd ik dan ook veelvuldig gevraagd om te helpen bij het starten van diverse ondernemingen, maar ook om bij diverse gesettelde bedrijven de naamsbekendheid te vergroten.
Schitterend gewoon om dat te mogen doen.  

Meerdere taken in je bedrijf. Ik vind dat belangrijk om te doen. Wanneer het even in een bepaalde branche tegenvalt, kun je terugvallen op het andere.
Je moet het wel goed managen, dat wel. Af en toe even opschrijven waar je nu mee bezig bent is wel handig;-). 

Maar ik had u duidelijkheid beloofd. Wat doe ik allemaal tot en met het jaar 2014?
Financiële dienstverlening, trainingen, netwerken, bestuur netwerkvereniging CJBD, bedrijven begeleiden, lezingen. Is het dan allemaal anders? Nee. Ik zie het als elkaars verlengde.
Uiteindelijk hebben we elkaar nodig. Ik help jou, jij wordt mijn zakelijke relatie. Wellicht niet meteen een klant, maar wel ambassadeur van mij als persoon, maar zeker ook voor mijn bedrijf. 

En met deze laatste zin komen we weer bij het netwerken. Met het netwerken kweek je ambassadeurs, mensen die je iets gaan gunnen. En dat is leuk. Dat maakt je sterker. En als je sterker wordt, dan ga je die zekerheid ook uitstralen. Wanneer je die zekerheid uitstraalt, dan maak je ook meer business. Dat gaat vanzelf. Men gunt je dat!  

Eén van de gedachten die ik wil meegeven is dat je altijd jezelf moet blijven, wees ambassadeur voor je zakenrelatie. Hij of zij zal dan ook jouw ambassadeur worden. Wees wel geduldig, want onderzoek heeft uitgewezen dat je pas een gunningspositie krijgt na één jaar geregeld contact op, bijvoorbeeld, een netwerkbijeenkomst. 

En als laatste: “Wat je geeft, krijg je!” Daar geloof ik heilig in.  
 

Prettige dag en succesvolle zaken.
 
Werner Kelder