6
mei was mijn eerste dag als communicatiemedewerker op het landelijk bureau van
De Maatschappij. Ter vervanging van Corine die een paar maanden afwezig is
wegens zwangerschapsverlof. Uiteraard had ik mij ingelezen en een beeld gevormd
van de organisatie. Gevormd op basis van de gesprekken met de collega’s en de
informatie die op de website staat.
Na
een paar weken inwerken was het dan toch echt helemaal aan mij. Dat betekende,
ondanks de inwerkperiode, een duik in
het diepe. Met de gedachte ‘in het diepe leer je zwemmen’ ging ik voortvarend aan de slag. Onderweg kwam ik
enkele stromingen tegen. Daarop heb ik zo goed en zo kwaad als dat ging
geanticipeerd.
Als
u nu denkt ’waar gaat dit over?’ Dat dacht ik dus ook, zeg ik lachend. Want de
vereniging De Maatschappij is niet een gewone werkorganisatie en zeker geen
gewoon netwerk. Dat werd mij gaandeweg in de voorbereidingen naar het
jaarcongres 2014 toe steeds meer duidelijk.
Een presentatie in elkaar zetten, betekende niet slechts de juiste plaatjes bij elkaar zetten, maar ook je verdiepen in waar De Maatschappij voor staat en wat we doen. Een speech voor de voorzitter bleef niet bij grote lijnen maar ging ook om de juiste toon te zetten en de details over de samenwerkingsverbanden in kaart te brengen.
Een presentatie in elkaar zetten, betekende niet slechts de juiste plaatjes bij elkaar zetten, maar ook je verdiepen in waar De Maatschappij voor staat en wat we doen. Een speech voor de voorzitter bleef niet bij grote lijnen maar ging ook om de juiste toon te zetten en de details over de samenwerkingsverbanden in kaart te brengen.
De
mini-expositie met kunsthistorische schatten die aan het Openluchtmuseum geschonken zouden worden tijdens het
jaarcongres, bleek een project op zich met een nauwe samenwerking tussen
bestuursleden, museum en deskundigen. De vertaling van een idee naar concrete
tentoonstelling, inclusief interne en externe PR en prijsvraag kwam niet zomaar
tot stand. Zonder enig draaiboek werd dat een leuke uitdaging. Het was dan ook
heel leuk om als resultaat te zien hoe de leden geïnteresseerd langs de
objecten liepen en enthousiast de prijsvraag invulden. Het extra toefje
slagroom op de taart.
Met
het jaarcongres werd mijn plaatje compleet. Ik viel wat dat betreft echt met
mijn neus in de boter. Het was een groot
feest. Een dag met leuke ontmoetingen, goede gesprekken, inspirerende sprekers en
een presentator die vaak op hilarische wijze het programma aan elkaar wist te
verbinden, maakten voor mij een compleet beeld van De Maatschappij als
netwerkorganisatie.
Ik heb veel handen mogen schudden. Wat mij opviel is dat men erg open is naar elkaar. Ongeacht de achtergrond, de verschillen of raakvlakken, maar altijd erg geïnteresseerd in wat de ander beweegt. De leden van De Maatschappij delen geen visitekaartjes met elkaar uit om winst te behalen maar om interesse in de ander te tonen. Ik ben blij dat ik daar deelgenoot van mag zijn.
Chantal Linnemann, communicatiemedewerker landelijk bureau
Ik heb veel handen mogen schudden. Wat mij opviel is dat men erg open is naar elkaar. Ongeacht de achtergrond, de verschillen of raakvlakken, maar altijd erg geïnteresseerd in wat de ander beweegt. De leden van De Maatschappij delen geen visitekaartjes met elkaar uit om winst te behalen maar om interesse in de ander te tonen. Ik ben blij dat ik daar deelgenoot van mag zijn.
Chantal Linnemann, communicatiemedewerker landelijk bureau
Geen opmerkingen:
Een reactie posten