De situatie waarin Nederland zich nu bevindt is angstaanjagend vergelijkbaar met die van eind 18e eeuw. Zo werd in 1777 de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel opgericht met als voornaamste doel het stimuleren van de wisselwerking tussen algemeen bestuur, wetenschap en bedrijfsleven. De problemen destijds waren:
1. Langdurige economische stagnatie
2. Gewijzigde concurrentieverhoudingen: Engeland (nu China)
3. Gevaren van internationalisatie: buitenlands fabricaat
4. Angst voor lenen aan het buitenland (!)
5. Zucht tot weelde en gemakzucht
6. Achterblijvend kennisniveau: m.n. industrialisatie (nu innovatie)
7. Deplorabele toestand van het onderwijs (!).
In de huidige aanpak van het kabinet rondom de topsectoren schuilen twee gevaren: het eenzijdige accent op alleen maar industriële innovatie en het uitblijven van werkelijk commitment van de bedrijven. Eind van het jaar moeten er harde innovatiecontracten liggen met commitment van de industrie. In welke mate de bedrijven deelnemen, moet nog blijken. Zullen de multinationals alleen researchuren van hun eigen medewerkers inbrengen in plaats van harde euro’s? Dan is deze vernieuwingsimpuls slechts een dekmantel voor hun vaste R&D uitgaven. Als de fiscale voordelen alleen in de zak van de financieel directeur verdwijnen is dit ook geen innovatiestimulans. Als met namen het kleinbedrijf geen voordeel heeft van de nieuwe stimuleringsmaatregelen (geen winst/ geen aftrek, geen grote uitgaven kunnen permitteren) zal het zich zeker niet committeren aan meerjarige innovatiecontracten. Bovendien zijn de negen topsectoren niet allemaal even ver. Sommigen zijn zeer goed georganiseerd (chemie, High Tech, Energie) met een krachtig gemeenschappelijk langetermijnbeleid en anderen (Creatieve industrie, Lifesciences, Water) zijn nog zeer ongeorganiseerd en versnipperd, zonder gemeenschappelijke noemer in lange termijn onderzoek. Er zal dus begin volgend jaar een grote ongelijkheid bestaan tussen de negen sectoren in de verdeling van de overheidsgelden. Kortom genoeg werk aan de winkel voor minister Verhagen. Zijn initiatief tot aanjagen van de innovatie in Nederland heeft veel dynamiek losgemaakt in de gouden driehoek. Met veel energie wordt er aan nieuwe langetermijnplannen gewerkt. Als nu het daadwerkelijke commitment van overheid, bedrijfsleven en wetenschap uitblijft, is het toch weer oude wijn in nieuwe zakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten